Een kookboek schrijven… in retrospect

Het zit erop! Het allereerste Empty the Fridge kookboek ligt in de winkel. Het nam 5 jaar bloggen en meer dan 6 maanden van intensief koken, fotograferen, schrijven en layouten in beslag vooraleer ik het in levende lijve in mijn handen mocht houden. En zoals je kan zien op mijn ‘unwrapping movie’ was ik meer dan blij!

Ik ben het als grafisch ontwerpster wel gewoon om iets heel lang enkel op een scherm of in pff-vorm te bekijken en pas na langere tijd het afgewerkte product te zien. Maar met mijn eigen kindje is het toch net iets anders. Hoe zal de hardcover in het echt zijn? Gaan de kleuren van de beelden wel goed uitkomen? Heb ik wel de juiste font gekozen? Allemaal vragen waar ik wel een paar keer van wakker heb gelegen.

En ik moet zeggen dat ik zelf heel tevreden ben van het resultaat. Zowel qua selectie van recepten als qua sfeer die het boek uitstraalt. Ik wilde een boek maken dat zo goed mogelijk mijn stijl weergeeft op vlak van koken en als persoon. Het moest een niet al te ingewikkeld, handig, kruidig, kleurrijk en vrolijk boek worden.

Heb ik stress gehad? Dat valt wel mee.

Mijn ‘Deutsche Gründlichkeit’ zal er misschien voor iets tussen zitten, maar ik heb niet nog kei hard moeten stressen op het einde. Ik ben 4/5 gaan werken op kantoor om dan eigenlijk 6 op 7 aan het boek te kunnen werken. Een stevig tempo, maar het zorgde er wel voor dat ik de laatste weken niet nog met een grote berg aan werk zat.
Mijn vrienden heb ik weliswaar wat minder gezien en mijn ’conversation-topics’ waren wat eentonig 🙂 (food – food – food), maar dat ga ik nu hopelijk ruimschoots kunnen inhalen.

Wat was het moeilijkst? ‘Without a doubt’… de fotografie.

Ik wijde er al een aparte blogpost aan die je hier terugvindt. Het is niet voor niks dat er fotografen zijn die in foodfotografie gespecialiseerd zijn. Het gerecht mooi stylen, de juiste invalshoek en belichting kiezen en dan nog eens genoeg  foto’s trekken om een selectie uit te kunnen maken vooraleer het eten helemaal verpieterd is. Het is geen sinecure.

Ik ben op een gegeven moment gestopt met bij te houden hoeveel uren ik in de fotografie heb gestoken. Maar ik heb enorm veel bijgeleerd en voor mezelf een grote sprong voorwaarts gemaakt. Blijven oefenen is de boodschap… om nog beter te worden en een persoonlijke, herkenbare stijl te ontwikkelen.

Een kookboek schrijven. Wil ik het nog eens doen?

Ja! Niet onmiddellijk, want ik merk hoe zwaar het is geweest. Ik wil nu even tijd kunnen nemen om het kookboek te promoten, wat te bekomen en meer tijd te spenderen aan andere zaken zoals mijn vrienden, familie en reizen. Even alles laten bezinken en voor inspiratie opdoen voor nieuwe zaken.

Heb ik al een idee? Misschien een paar losse flodders, maar bij mij gaat alles altijd in golven. Heel intensief met iets bezig zijn en dan weer focussen op andere zaken zodat er nieuwe dingen kunnen rijpen.

Het kan nog alle kanten op. We’ll see…